|
Livien Lauwens  als onderofficier.
De foto komt uit een groepsfoto "Onderofficieren 5e Lansiers te
Lüdenscheid, genomen op 15 november 1965 (zie verder).
Livien Lauwens als militair in opleiding, vermoedelijk te
Aarlen-Stockem in de Pantserschool (ETBL), in 1956. Zie ook de pasfoto
rechts uit 1956.
|
Er is een tijd geweest dat men over de "10e
provincie van België", sprak wanneer men verwees naar de kazernes van
het Belgische leger in Duitsland. Eerder bekend was de benaming
"BSD" of "Belgische Strijdkrachten in Duitsland". Eén
van deze Belgische garnizoensteden was Lüdenscheid, en Livien
Lauwens was er als
beroepsmilitair gekazerneerd. Zijn familie woonde er ook, en de kinderen
Greet, Dirk en Bert groeiden er een deel van hun kindertijd op.
Het is meer dan een merkwaardig stukje Belgische
militaire geschiedenis, want de tienduizenden gezinnen die zich, vaak voor
vele jaren, ergens in Duitsland vestigden bouwden er een eigen leven
op. Miliciens deden in Duitsland een
(verkorte) legerdienst, de kinderen van beroepsmilitairen kinderen liepen
er school, sommigen hadden bovendien Duitse echtgenotes, en toen de
garnizoenen naar België terugkeerden vanaf de jaren '90 van vorige eeuw,
tot juni 2004 (sluiting laatste kazerne in Troisdorf-Spich), verkozen
sommigen in Duitsland te blijven. Het gezin Lauwens-Vermuyten keerde in de
jaren '60 al terug naar Leopoldsburg.
Insignes van het
5e Lansiers te Lüdescheid - De
militairen droegen deze op hun muts.
 De Belgische strijdkrachten in Duitsland
(BSD) is de naam voor de 'Belgische bezettingsmacht' in Duitsland na de
Tweede Wereldoorlog; maar het werd ook de naam van 'het gebied' waarin de
strijdkrachten gelegerd waren. Men verbleef "in de BSD".
Vanaf 1 april 1946 bevonden zich drie Belgische infanteriebrigades in
Duitsland onder Brits bevel. Kort daarop kregen de Belgische eenheden een
eigen zone, de BSD, binnen de Britse bezettingssector. Zo werd een hele
zone tussen Aken, Keulen, Soest, Siegen en Kassel, grotendeels in
Noordrijn-Westfalen door het Belgische leger gecontroleerd. Ook in Bonn was
een garnizoen gevestigd tot aan de oprichting van de Bondsrepubliek
Duitsland op 23 mei 1949. Toen moest de bevelhebber van de Belgische
strijdkrachten (generaal Piron) er plaats vrijmaken (door de Belgen bezette
gebouwen vrijgeven) voor de regering van de gloednieuwe Bondsrepubliek. Op
4 april 1949 werd de NAVO opgericht en op 9 mei 1955 werd de Bondsrepubliek
Duitsland een NAVO-partner. De Sovjet-Unie met zijn Warschaupact, opgericht
op 14 mei 1955, waaronder de DDR, was ondertussen de nieuwe gezamenlijke
vijand geworden. Van een 'Belgische bezettingsmacht' was toen reeds lang
geen sprake meer; er werd nu met de Duitsers samengewerkt in NAVO-verband,
vermits nu ook de Bondsrepubliek er deel van uitmaakte. De Belgen bleven
wel in het voormalig bezettingsgebied gelegerd, maar nu om er de
Bondsrepubliek en het westen te beschermen tegen een inval door het
Warschaupact.
Foto van Livien Lauwens begin 1957. Merk de foto van
Marie-Louise Vermuyten
op de achtergrond. Het koppel huwde datzelfde jaar.
|
