Laurentii - numquam solus incedes

Genealogie Laurentii

Numquam solus incedes

Inhoud

Verhalen

Voetnoten

¹ Bronnen: Immerzeel, “Leven en Werken der Hollandse en Vlaamse Schilders”, D. II. bl. 162.; Rijksmuseum Nederland.

²Bron: Graphische Sammlung im Städelschen Kunstinstitut, Frankfurt am Main

Scan ets en schilderij J.J. Lauwers uit private collectie (Public Domain, 1789).

Verhalen - 1780 - Jacob Johannes Lauwers, Belgisch-Nederlands schilder, in Italië

Jacob-Johannes Lauwers trok omstreeks 1780 na zijn Italiëreis en een verblijf in Parijs naar Nederland. Hij schilderde voornamelijk landschappen en interieurs, maar maakte eveneens kopies naar werk van oude Hollandse meesters.

Jacobus Johannes Lauwers was geboren op 26 februari 1753 in Brugge als zoon van meester kuiper Gerard Lauwers. Hij ging na de tekenacademie op pelgrimstocht naar Rome, waar hij naar verluid berooid aankwam. In Rome wendde hij zich tot de schilder Savée, met een brief van professor Paul de Cock van de Academie van Schone Kunsten in Brugge. Die stelde hem aan het werk als schilder in een atelier waar eerder fabrieksmatig portretten van de paus en de kardinalen werden gemaakt. Van Rome trok hij naar Parijs, waar Jacob samen met Bellenger studeerde aan de Parijse Academie van Schone Kunsten¹. Daar maakte hij kennis met de (katholieke) Nederlander de Freij, die hem meenam naar Amsterdam. Jacobus Johannes Lauwers was een genreschilder en kopiist. Hij woonde een tijd in bij de familie de Freij en huwde later de oudste dochter Maria Christina de Freij.

In 1784 was hij in Amsterdam behalve leraar van Anne Alida en Johannes Pieter de Freij, van Hendrik Frans Wiertz, die al op zijn elfde begon te tekenen.

Hij overleed op 21 december 1800 in Amsterdam, NL.

Afbeeldingen “Staand mannelijk naakt”, vermoedelijk van Jacobus Johannes’ Italiaanse periode en “Keukenmeisje in een venster” van 1789²